consecration
n. படையல், புனிதப் பணிக்கென நேர்ந்து விடல், எழுந்தேற்றம், திருநிலைப்பாடு, திருக்கோயிற் பதவிக்கு தீக்கை செய்யப்பெறல், கடமை ஒப்படைப்பு, கருமத்தில் கண்ணாயிருத்தல்.
Synonyms
dedicate
devote
enshrine
hallow
sanctifypiety
devoutness
religiousness
dedication
self-abandonment
consecration
ardor
self-surrender
self-sacrifice
love
attachment
Antonyms
desecrate
secularize
profaneimpiety
profanity
selfishness
aversion
alienation
antipathy
indifference
apathy
Con`se*cra"tion, n. Etym: [L. consecratio: cf. F. consécration.] Defn: The act or ceremony of consecrating; the state of being consecrated; dedication. Until the days of your consecration be at an end. Lev. viii. 33. Consecration makes not a place sacred, but only solemny declares it so. South.