secularize
v. மதச்சார்பற்றதாக்கு, அரசியல்-ஒழுக்கம்- கல்வி ஆகியவற்றைச் சமயச்சார்பற்றதாக்கு, உடமை வகையில் சமயஞ் சாராப் பொதுத்துறைக்கு மாற்று, சமய உடைமைவகையில் உலகியற் காரியங்களுக்குப் பயன்படுத்து, மடத்துத்துறவி வகையில் நிலையாகவா அப்பொழுதைக்கோ புறநிலை வாழ்வு வாழ்வி.
Sec"u*lar*ize, v. t. [imp. & p. p. Secularized; p. pr. & vb. n. Secularizing.] Etym: [Cf. F. séculaiser.] 1. To convert from regular or monastic into secular; as, to secularize a priest or a monk. 2. To convert from spiritual or common use; as, to secularize a church, or church property. At the Reformation the abbey was secularized. W. Coxe. 3. To make worldly or unspiritual. Bp. Horsley.