consecution
n. அளவை முறையான காரணகாரியத் தொடர்பு, நிகழ்ச்சிகளின் தொடர் கோவை, (இசை.) பல பண்திற இசைவில் ஒரே மாதிரியான இடையீடுகள் அடுத்தடுத்து வருதல், (இலக்.) சொற்களின் தொடர்பு, காலத்தின் இடைத்தொடர்பு.
Con`se*cu"tion, n. Etym: [L. consecutio. See Consequent.] 1. A following, or sequel; actual or logical dependence. Sir M. Hale. 2. A succession or series of any kind. [Obs.] Sir I. Newton. Month of consecution (Astron.), a month as reckoned from one conjunction of the moon with the sun to another.