பாகத்தியாகலக்ஷணை
paakathiyaakalakshanai
pāka-t-tiyāka-lak-ṣaṇai
n. bhāga+tyāga+. (Gram.)
A variety of ilakkaṇai, in which the primary sense of a word is partly discarded and partly retained;
விட்டும் விடாதவிலக்கணை. (விசாரசந். 227.)
DSAL