பக்கிரி
pakkiri
முகமதியப் பரதேசி ; பிச்சைக்காரன் .
தமிழ் - தமிழ் அகரமுதலி
முகம்மதியப் பரதேசி. 1. Fakir, Muhammadan religious mendicant; பிச்சைக்காரன். Loc. 2. Mendicant;
Tamil Lexicon
பக்கீரி, s. (pers.) a fakeer.
J.P. Fabricius Dictionary
[pkkiri ] --பக்கீரி, ''s. (Pers.)'' A Fakeer; ''also in contempt--as'' பக்கிரிப்பயல்.
Miron Winslow
pakkiri,
n. U. fakīr Arab. faqir.
1. Fakir, Muhammadan religious mendicant;
முகம்மதியப் பரதேசி.
2. Mendicant;
பிச்சைக்காரன். Loc.
DSAL