நின்மலதுரியாதீதம்

ninmalathuriyaatheetham

niṉmala-turiyātī-tam
n. id. +. (šaiva.)
A condition of the soul in its uplifted state when it is steeped in bliss and when the subject-object relationship vanishes completely, one of five cuttāvattai, q.v.;
ஞாதுரு ஞேயம் என்ற வேறுபாடற்று ஆன்மா ஆனந்தமயமாகி விளங்கும் சுத்தாவத்தைவகை. (சி.சி.4, 34, சிவாக்)

DSAL

---