கோகோவெனல்
koakoavenal
kō-kō-v-eṉal,
n.
Onom. expr. of crying or bawling loudly;
பேரொலி செய்தற்குறிப்பு. கோகோவென்று வந்திருகை தலைபுடைத்து (பாரத. பதினேழாம். 254).
DSAL
kō-kō-v-eṉal,
n.
Onom. expr. of crying or bawling loudly;
பேரொலி செய்தற்குறிப்பு. கோகோவென்று வந்திருகை தலைபுடைத்து (பாரத. பதினேழாம். 254).
DSAL