ஊமணாமூஞ்சி

oomanaamoonji

பேசுந்திற மில்லாதவ-ன்-ள். 2. One who is unable to speak with ease; பொலிவற்ற முகமுள்ளவ-ன்-ள். 1. Stupid, sullen, pouting person; one with an ugly or forbidding countenance;

Tamil Lexicon

---

ūmaṇā-mūnjci
n. ஊமணை+. Colloq.
1. Stupid, sullen, pouting person; one with an ugly or forbidding countenance;
பொலிவற்ற முகமுள்ளவ-ன்-ள்.

2. One who is unable to speak with ease;
பேசுந்திற மில்லாதவ-ன்-ள்.

DSAL

---