அனாதை
anaathai
திக்கற்ற-வன்-வள்-து. Colloq. Destitute person or animal; சோடசகலையு ளொன்றான யோக ஸ்தானம். (தத்துவப். 142.) A mystic centre in the body, one of cōṭacakalai, q.v.;
Tamil Lexicon
aṉātai
n. a-nātha.
Destitute person or animal;
திக்கற்ற-வன்-வள்-து. Colloq.
aṉātai
n. a-nāda. (šaiva.)
A mystic centre in the body, one of cōṭacakalai, q.v.;
சோடசகலையு ளொன்றான யோக ஸ்தானம். (தத்துவப். 142.)
DSAL