Tamil Dictionary 🔍

wanton

n. ஒழுக்கங்கெட்டவன், (அரு.) ஒழுக்கங்ரகெட்டவர், (அரு.) குறும்புச் சிறுவர், (பெ.) விளையாட்டு விருப்ப மிக்க, குழந்தை வகையில் குதித்து விளையாடுகிற, சிறு விலங்குகள் வகையில் குதியாட்டமிடுகிற, காற்று வயல் வெறியாட்டமாடுகிற, மனப்பாங்கு வகையில் கட்டுக்கடங்காத, பொறுப்பற்ற, சிறுபிள்ளைத்தனமான, கட்டுப்பாடற்ற, வரம்பற்ற, நெறிப்படாத, ஒரு நிலையற்ற, ஒழுங்கு முறைமை கெட்ட, ஒழுக்க வரம்பற்ற, கட்டுப்பாடுகளை மதியாத, நன்னடத்தையற்ற, அடாவழியான, காமவெறி பிடித்த, குறிக்கோளற்ற, நோக்கமற்ற, கொள்கையற்ற, தூண்டுதலுக்குரிய காரணமில்லாத, அடங்கொண்ட, ஒருதலை முடிவான, தன்முனைப்பான, ஆணவமான, (செய்.) காட்டு வளர்ச்சியுடைய, கொழு கொழு வளர்ச்சியான, (வினை.) விளையாடு, துள்ளிக்குதி, குதித்து விளையாடு, மனம்போனபடி ஆடு, ஆட்டமிடு, ஆணவம் பிடித்தலை, சிற்றின்பப் பற்றுடன் செயற்படு.


Synonyms


Antonyms


Wan"ton, a. Etym: [OE. wantoun, contr. from wantowen; pref. wan- wanting (see Wane, v. i.), hence expressing negation + towen, p. p., AS. togen, p. p. of teón to draw, to educate, bring up; hence, properly, ill bred. See Tug, v. t.] 1. Untrained; undisciplined; unrestrained; hence, loose; free; luxuriant; roving; sportive. "In woods and wanton wilderness." Spenser. "A wild and wanton herd." Shak. A wanton and a merry [friar]. Chaucer. [She] her unadorned golden tresses wore Disheveled, but in wanton ringlets waved. Milton. How does your tongue grow wanton in her praise! Addison. 2. Wandering from moral rectitude; perverse; dissolute. "Men grown wanton by prosperity." Roscommon. 3. Specifically: Deviating from the rules of chastity; lewd; lustful; lascivious; libidinous; lecherous. Not with wanton looking of folly. Chaucer. [Thou art] froward by nature, enemy to peace, Lascivious, wanton. Shak. 4. Reckless; heedless; as, wanton mischief. Wan"ton, n. 1. A roving, frolicsome thing; a trifler; -- used rarely as a term of endearment. I am afeard you make a wanton of me. Shak. Peace, my wantons; he will do More than you can aim unto. B. Jonson. 2. One brought up without restraint; a pampered pet. Anything, sir, That's dry and wholesome; I am no bred wanton. Beau. & Fl. 3. A lewd person; a lascivious man or woman. Wan"ton, v. i. [imp. & p. p. Wantoned; p. pr. & vb. n. Wantoning.] 1. To rove and ramble without restraint, rule, or limit; to revel; to play loosely; to frolic. Nature here wantoned as in her prime. Milton. How merrily we would sally into the fields, and strip under the first warmth of the sun, and wanton like young dace in the streams! Lamb. 2. To sport in lewdness; to play the wanton; to play lasciviously. Wan"ton, v. t. Defn: To cause to become wanton; also, to waste in wantonness. [Obs.]


wanton - Similar Words