deliberate

a. வேண்டுமென்றே செய்யப்பெற்ற, திடீரெழுச்சியினால் செய்யப்படாத, குறிக்கொண்டு சூழப்பட்ட, கருத்தூன்றிச் செய்யப்பட்ட, திட்டநோக்குடைய, முன் கருதலுடனமைந்த, செயலுன்றிய, ஆர்ந்தமர்ந்த முடிவு செய்யப்பட்ட, உளமார்ந்த உணர்ச்சியுடன் கூடிய, விரைவில்லாத, மெல்லமைவான, (வினை) ஆழ்ந்து ஆஜ்ய், சிந்தனை செய், சார்பு எதிர்வு இருபுறமும் ஒப்ப எண்ணிப்பார், அமைந்து நினை, தொடர்ந்து சிந்தித்துப்பார், கலந்தாராய், கூடிக்கலந்து வாதிடு.

---

Synonyms

#verb consider, meditate, consult, weigh, reflect, ponder, debate,perpend grave, purposed, intentional, designed, determined, resolute,earnest, unbiased, unprejudiced

Antonyms

#verb shelve, burke, discard, hazard, chance, risk playful, jocose, facetious, irresolute, unresolved,undetermined, dubious, compulsory, suggested, dictated, instigated,biased, prejudiced

De*lib"er*ate, a. Etym: [L. deliberatus, p. p. of deliberare to deliberate; de- + librare to weigh. See Librate.] 1. Weighing facts and arguments with a view a choice or decision; carefully considering the probable consequences of a step; circumspect; slow in determining; -- applied to persons; as, a deliberate judge or counselor. "These deliberate fools." Shak. 2. Formed with deliberation; well-advised; carefully considered; not sudden or rash; as, a deliberate opinion; a deliberate measure or result. Settled visage and deliberate word. Shak. 3. Not hasty or sudden; slow. Hooker. His enunciation was so deliberate. W. Wirt. De*lib"er*ate, v. t. [imp. & p. p. Deliberated; p. pr. & vb. n. Deliberating.] Defn: To weigh in the mind; to consider the reasons for and against; to consider maturely; to reflect upon; to ponder; as, to deliberate a question. De*lib"er*ate, v. i. Defn: To take counsel with one's self; to weigh the arguments for and against a proposed course of action; to reflect; to consider; to hesitate in deciding; -- sometimes with on, upon, concerning. The woman the deliberation is lost. Addison.

---