stationary

n. இடம்பெயராதவர், (பெ.) நிலையிருப்பான, இடம் பெயராத, இடம்பெயர்த்துக்கொண்டுசெல்ல இயலாத, இடத்துக்கிடம் கொண்டுசெல்லப்படாத, நிலையமர்விற்குரிய, தூக்கிச் செல்வதற்குரியதல்லாத, அளவுமாறாத,தொகைமாற்றமில்லாத, கூடுதல் குறைதலற்ற, பண்பு மாற்றமில்லாத, கோளினங்கள் வகையில் நிரைகோட்டில் நிலையாயிருப்பதாகக் காட்சியளிக்கிற, திணைகாலஞ் சார்ந்த, நோய்கள் வகையில் தனியிடம் தனிவேளை சார்ந்த.

Synonyms

Antonyms

Sta"tion*a*ry, a. Etym: [L. stationarius: cf. F. stationnaire. Cf. Stationer.] 1. Not moving; not appearing to move; stable; fixed. Charles Wesley, who is a more stationary man, does not believe the story. Southey. 2. Not improving or getting worse; not growing wiser, greater, better, more excellent, or the contrary. 3. Appearing to be at rest, because moving in the line of vision; not progressive or retrograde, as a planet. Stationary air (Physiol.), the air which under ordinary circumstances does not leave the lungs in respiration. -- Stationary engine. (a) A steam engine thet is permanently placed, in distinction from a portable engine, locomotive, marine engine, etc. Specifically: (b) A factory engine, in distinction from a blowing, pumping, or other kind of engine which is also permanently placed. Sta"tion*a*ry, n.; pl. -ries (. Defn: One who, or that which, is stationary, as a planet when apparently it has neither progressive nor retrograde motion. Holland.