voluntary

n. தன் விருப்பார்வச் செயலர், தனிமேளம், திருக்கோயில் வஸீபாட்டு முறையில் தொடக்க இடை இறுதிகஷீல் நிகழ்த்தப்பெறும் தனி இசைப்பேழை வாசிப்பு, தன் விருப்பார்வக் கோட்பாட்டாளர், சமயத்துறைத் தன்னியலாட்சியாளர், கல்வித்துறைத் தன்னயலாட்சி முறைமை, படைத்துறை-கடற்படைத்துறை முதலியவற்றில் தன் விருப்பார்வ ஆட்சேர்ப்பு முறைமை, குதிரை ஏற்ற வகையில் வேண்டா வீழ்ச்சி, (பெ.) தன்னியலான, மனமார்ந்த, தன் விருப்பார்ந்த, தன் விருப்பத் தேர்வான, தன்னார்வ முனைப்பான, வலிய முன் வரலான, புறத்தூண்டுதலற்ற, முன் வந்து ஏற்கப்பட்ட, கோராது வழங்கப்பெற்ற, மனமாரச் செய்யப்பட்ட, மனமாரத் தெரிந்து செய்யப்பட்ட, கைம்மாறு எதிர்நோக்காது செய்யப்பட்ட, தன் முனைப்பாகத் திட்டமிடப்பட்ட, தெரிந்து வேண்டுமென்றே செய்யப்பட்ட, தன் விருப்பச் செயல் விளைவான, தன் விருப்பார்வ வழங்கீட்டுத் தொகையினால் நடத்தப்படுகிற, முறைமன்றத் தலையீடின்றித் தாமாகச் செய்துகொள்ளப்பெற்ற, நிறுவனங்கள் வகையில் அரசியற் கட்டுப்பாடற்ற, உள்ளுறுப்பு நாடிநரம்பு முதலியவற்றின் வகையில் மூளையின் விருப்பாற்றல் துணிவினாலேயே இயக்கப்பட்ட.

Synonyms

Antonyms

Vol"un*ta*ry, a. Etym: [L. voluntarius, fr. voluntas will, choice, from the root of velle to will, p. pr. volens; akin to E. will: cf. F. volontaire, Of. also voluntaire. See Will, v. t., and cf. Benevolent, Volition, Volunteer.] 1. Proceeding from the will; produced in or by an act of choice. That sin or guilt pertains exclusively to voluntary action is the true principle of orthodoxy. N. W. Taylor. 2. Unconstrained by the interference of another; unimpelled by the influence of another; not prompted or persuaded by another; done of his or its own accord; spontaneous; acting of one's self, or of itself; free. Our voluntary service he requires. Milton. She fell to lust a voluntary prey. Pope. 3. Done by design or intention; intentional; purposed; intended; not accidental; as, if a man kills another by lopping a tree, it is not voluntary manslaughter. 4. (Physiol.) Defn: Of or pertaining to the will; subject to, or regulated by, the will; as, the voluntary motions of an animal, such as the movements of the leg or arm (in distinction from involuntary motions, such as the movements of the heart); the voluntary muscle fibers, which are the agents in voluntary motion. 5. Endowed with the power of willing; as, man is a voluntary agent. God did not work as a necessary, but a voluntary, agent, intending beforehand, and decreeing with himself, that which did outwardly proceed from him. Hooker. 6. (Law) Defn: Free; without compulsion; according to the will, consent, or agreement, of a party; without consideration; gratuitous; without valuable consideration. 7. (Eccl.) Defn: Of or pertaining to voluntaryism; as, a voluntary church, in distinction from an established or state church. Voluntary affidavit or oath (Law), an affidavit or oath made in extrajudicial matter. -- Voluntary conveyance (Law), a conveyance without valuable consideration. -- Voluntary escape (Law), the escape of a prisoner by the express consent of the sheriff. -- Voluntary jurisdiction. (Eng. Eccl. Law) See Contentious jurisdiction, under Contentious. -- Voluntary waste. (Law) See Waste, n., 4. Syn. -- See Spontaneous. Vol"un*ta*ry, n.; pl. Voluntaries (. 1. One who engages in any affair of his own free will; a volunteer. [R.] Shak. 2. (Mus.) Defn: A piece played by a musician, often extemporarily, according to his fancy; specifically, an organ solo played before, during, or after divine service. 3. (Eccl.) Defn: One who advocates voluntaryism.