tidy

n. சாய்மான அணியுறை, நாற்காலிச் சாய்வக ஒப்பனையுறை, தும்புக்கலம், (பெயரடை துப்புரவான, விருத்தியான, நேர்த்தியான, செப்பமிக்க, செந்நலஞ் சான்ற, ஒழுங்கமைதி வாய்ந்த, சீரமைவான, தோற்றமுடைய, மட்டியல் நலமுடைய, மட்டான உல்ல் நலமுடைய, அப்பழுக்கற்ற, தோற்ற வகையில் செஞ்சீரான, ஆடை வகையில் சீரொழுங்கான, அறை வகையில் தூய்மைப்பாடான, பழக்கவழக்க வகையில் திருந்திய, நடைவகையில் நல்லாக்கமான, பழக்கவழக்க வகையில் நடையுடை தோற்ற அமைதி குன்றாத, (வினை) துப்புரவாக்கு, சீராக்கு, திருந்த அமைவி, சீர்திருத்தியமை, செப்பஞ் செய்.

Synonyms

Antonyms

Ti"dy, n. (Zoöl.) Defn: The wren; -- called also tiddy. [Prov. Eng.] The tidy for her notes as delicate as they. Drayton. Note: This name is probably applied also to other small singing birds, as the goldcrest. Ti"dy, a. [Compar. Tidier; superl. Tidiest.] Etym: [From Tide time, season; cf. D. tijdig timely, G. zeitig, Dan. & Sw. tidig.] 1. Being in proper time; timely; seasonable; favorable; as, tidy weather. [Obs.] If weather be fair and tidy. Tusser. 2. Arranged in good order; orderly; appropriate; neat; kept in proper and becoming neatness, or habitually keeping things so; as, a tidy lass; their dress is tidy; the apartments are well furnished and tidy. A tidy man, that tened [injured] me never. Piers Plowman. Ti"dy, n.; pl. Tidies (. 1. A cover, often of tatting, drawn work, or other ornamental work, for the back of a chair, the arms of a sofa, or the like. 2. A child's pinafore. [Prov. Eng.] Wright. Ti"dy, v. t. [imp. & p. p. Tidied; p. pr. & vb. n. Tidying.] Defn: To put in proper order; to make neat; as, to tidy a room; to tidy one's dress. Ti"dy, v. i. Defn: To make things tidy. [Colloq.] I have tidied and tidied over and over again. Dickens.