disorderly

n. ஒங்கின்மையாக நடப்பவர், (பெயரடை) ஒழுங்குகேடான, குழப்பமான, முறைகெட்ட, கட்டுப்பாட்டை மீறிய, சட்டத்துக்குக் கட்டுப்படாத, தாறுமாறான தோற்றமுடைய, கொந்தளிக்கிற, கட்டுக்கடங்காத, பொதுமக்களுக்குத் தொந்தரவு தருகிற, பொதுநலத்துக்குக் குந்தகமான, (வினையடை) சட்டத்துக்குமாறாக, குழப்பமான.

Synonyms

Antonyms

Dis*or"der*ly, a. 1. Not in order; marked by disorder; disarranged; immethodical; as, the books and papers are in a disorderly state. 2. Not acting in an orderly way, as the functions of the body or mind. 3. Not complying with the restraints of order and law; tumultuous; unruly; lawless; turbulent; as, disorderly people; disorderly assemblies. 4. (Law) Defn: Offensive to good morals and public decency; notoriously offensive; as, a disorderly house. Syn. -- Irregular; immethodical; confused; tumultuous; inordinate; intemperate; unruly; lawless; vicious. Dis*or"der*ly, adv. Defn: In a disorderly manner; without law or order; irregularly; confusedly. Withdraw yourselves from every brother that walketh disorderly. 2 Thess. iii. 6. Savages fighting disorderly with stones. Sir W. Raleigh.