thaw

n. உருகியக்கம், உருகுநிலை, உருகுநிலை வெதுவெதுப்பு, வானிலை வெதுவெதுப்பு, பனிக்கால வெதுவெதுப்பு வேளை, (வினை) உருகு, உருகுபதமாகு, உருகுவி, உள்ளுரக்கனிவுற்று, உருகு, கரைந்து நீரியலாகு, வெதுவெதுப்புறு, கால நிலை வகையில் தட்பவெப்பநிலை 32டிகிரி பாரன்உறட்டுக்கு மேற்படு, தணுப்பலு, கடுங்குளிர் தளர்வுறு, விறைப்புத் தளர்வுறு, சீற்றந் தளர்வுறு, உள்ளாரக் கனிவுறு.

Synonyms

Antonyms

Thaw, v. i. [imp. & p. p. Thawed; p. pr. & vb. n. Thawing.] Etym: [AS. Þ\'bewian, Þ\'bewan; akin to D. dovijen, G. tauen, thauen (cf. also verdauen 8digest, OHG. douwen, firdouwen), Icel. Þeyja, Sw. töa, Dan. töe, and perhaps to Gr. 1. To melt, dissolve, or become fluid; to soften; -- said of that which is frozen; as, the ice thaws. 2. To become so warm as to melt ice and snow; -- said in reference to the weather, and used impersonally. 3. Fig.: To grow gentle or genial. Thaw, v. t. Defn: To cause (frozen things, as earth, snow, ice) to melt, soften, or dissolve. Thaw, n. Defn: The melting of ice, snow, or other congealed matter; the resolution of ice, or the like, into the state of a fluid; liquefaction by heat of anything congealed by frost; also, a warmth of weather sufficient to melt that which is congealed. Dryden.