retentive

a. தேக்கிவைப்பாற்றலுடைய, ஈரவகையில் விடாது வைத்துக்கொள்ககிற, நினைவாற்றல் மிக்க, மறதியற்ற, (மரு) அறுவையில் விலகாது பற்றிக்கொள்கிற.

Synonyms

Antonyms

Re*ten"tive, a. Etym: [Cf. F. rétentif.] Defn: Having power to retain; as, a retentive memory. Nor airless dungeon, nor strong links of iron, Can be retentive to the strength of spirit. Shak. Re*ten"tive, n. Defn: That which retains or confines; a restraint. [R.] Bp. Hall.