stagnate

v. நீர்மவகையில் ஓட்டமற்றிரு, பாயாது தேங்கிநில், செயலற்று இயங்கு, வாழ்க்கை வகையில் தேக்கமடைந்திரு, மாறுபாடில்லாத சோர்வுற்றிரு, உள்ளத்தின் வகையில் சுறுசுறுப்பற்றிரு, சோம்பியிரு, ஆள்வகையில் கிளர்ச்சியற்றிரு, தொழில்வகையில் மந்தமாயிரு.

---

Stag"nate, v. i. [imp. & p. p. Stagnated; p. pr. & vb. n. Stagnating.] Etym: [L. stagnatus, p.p. of stagnare to stagnate, make stagnant, from stagnum a piece of standing water. See Stank a pool, and cf. Stanch, v. t.] 1. To cease to flow; to be motionless; as, blood stagnates in the veins of an animal; hence, to become impure or foul by want of motion; as, air stagnates in a close room. 2. To cease to be brisk or active; to become dull or inactive; as, commerce stagnates; business stagnates. Ready-witted tenderness . . . never stagnates in vain lamentations while there is any room for hope. Sir W. Scott. Stag"nate, a. Defn: Stagnant. [Obs.] "A stagnate mass of vapors." Young.

---