spot
n. இடம், குறியிடம், குறிப்பிட்ட இடம், பொருளின் தனியிடக்கூறு, சரிநுண்ணிடம், புள்ளி, கறை, மைப்பொட்டு, அழுக்குத்தடம், தனித்தடம், சுட்டி, சிறு துணுக்கு, சிறிதிடையீடு, சிறிதுகாலம், குடிவகையில் சிறிதளவு, ஞாயிற்றுமண்டலத்தின் இருட்புள்ளி, மேடைக்குறியிடம், மே கோற்பந்தாட்டத்தில் மேடைக்கொடி நடுவிலுள்ள கருவிட்டப்புள்ளி, குறியிலக்கொளி, குறியிலக்கொளி விளக்கு, நெற்றியில் சுட்டியுடைய வெண் மாடப்புறா, மீன்வகை, வேலை வகையில் சிறு நுணுக்கிடம், ஒழுக்கக் கறை, குறை, குறைபாடு, (இழி.) குதிரைப் பந்தயத்தில்வெற்றிபெறும் வாய்ப்புக்குறிப்பு, குதிரைப் பந்தயத்தில் வெற்றிபெறும் வாய்ப்புக் குறிக்கப்பட்ட குதிரை, (வினை.) புள்ளியிடு, கறைப்படுத்து, அழுக்காக்கு, புகழ்கெடு, புகழுக்குக் கறை உண்டாக்கு, புள்ளிகளால் குறிப்பிடு, புள்ளியடையாளப்படுத்து, பொருளைப் புள்ளிகளால் தனிப்படக் குறியிட்டுக்காட்டு, பொருள் வகையில் புள்ளிகளால் தனிப்படக் குறியிட்டுக் காட்டப்பெறு, புள்ளியிட்டுக் குறித்துக்காட்டு, சரியிடம் குறி, சரியிடம் குறித்துக்காட்டு, சுட்டிக்காட்டு, கண்டுபிடி, வானுர்தியிலிருந்து எதிரியின் அமைவிடம் குறித்துணர், (பே-வ) குதிரைப்பந்தயத்தில் வெற்றி பெறும் வாய்ப்புடைய குதிரையினைக் காட்டு.
Synonyms
#noun stain, blot, blemish, locality, site, place,
Antonyms
#noun
Spot, n. Etym: [Cf. Scot. & D. spat, Dan. spette, Sw. spott spittle, slaver; from the root of E. spit. See Spit to eject from the mouth, and cf. Spatter.] 1. A mark on a substance or body made by foreign matter; a blot; a place discolored. Out, damned spot! Out, I say! Shak. 2. A stain on character or reputation; something that soils purity; disgrace; reproach; fault; blemish. Yet Chloe, sure, was formed without a spot. Pope. 3. A small part of a different color from the main part, or from the ground upon which it is; as, the spots of a leopard; the spots on a playing card. 4. A small extent of space; a place; any particular place. "Fixed to one spot." Otway. That spot to which I point is Paradise. Milton. "A jolly place," said he, "in times of old! But something ails it now: the spot is cursed." Wordsworth. 5. (Zoöl.) Defn: A variety of the common domestic pigeon, so called from a spot on its head just above its beak. 6. (Zoöl.) (a) A sciænoid food fish (Liostomus xanthurus) of the Atlantic coast of the United States. It has a black spot behind the shoulders and fifteen oblique dark bars on the sides. Called also goody, Lafayette, masooka, and old wife. (b) The southern redfish, or red horse, which has a spot on each side at the base of the tail. See Redfish. 7. pl. Defn: Commodities, as merchandise and cotton, sold for immediate delivery. [Broker's Cant] Crescent spot (Zoöl.), any butterfly of the family Melitæidæ having crescent-shaped white spots along the margins of the red or brown wings. -- Spot lens (Microscopy), a condensing lens in which the light is confined to an annular pencil by means of a small, round diaphragm (the spot), and used in dark-field ilumination; -- called also spotted lens. -- Spot rump (Zoöl.), the Hudsonian godwit (Limosa hæmastica). -- Spots on the sun. (Astron.) See Sun spot, ander Sun. -- On, or Upon, the spot, immediately; before moving; without changing place. It was determined upon the spot. Swift. Syn. -- Stain; flaw; speck; blot; disgrace; reproach; fault; blemish; place; site; locality. Spot, v. t. [imp. & p. p. Spotted; p. pr. & vb. n. Spotting.] 1. To make visible marks upon with some foreign matter; to discolor in or with spots; to stain; to cover with spots or figures; as, to spot a garnment; to spot paper. 2. To mark or note so as to insure recognition; to recognize; to detect; as, to spot a criminal. [Cant] 3. To stain; to blemish; to taint; to disgrace; to tarnish, as reputation; to asperse. My virgin life no spotted thoughts shall stain. Sir P. Sidney. If ever I shall close these eyes but once, May I live spotted for my perjury. Beau. & Fl. To spot timber, to cut or chip it, in preparation for hewing. Spot, v. i. Defn: To become stained with spots.