sport

n. விளையாட்டு, வீர விளையாட்டு, போட்டிவிளையாட்டு, உடற்பயிற்சி விளையட்டு, பந்தய விளையாட்டு, வன்மை விளையாட்டு, மனைப்புற ஆர்வ ஈடுபாடு, கேளிக்கை, நேரப் போக்கு, பொழுது போக்கு, களியாட்டம், இன்பக் கேளிக்கை, இன்ப வாழ்வு, வேடிக்கை, வினோதம், புதுமைக்கவர்ச்சி, புதுமாற்ற ஆர்வம், நகையாட்டு, களிகிளர்ச்சி, கேலி, கிண்டல், குறும்பாட்டம், விளையாட்டுப்பொருள், எடுப்பார் கைப்பிள்ளை, நகையாட்டுக்குரியவர், வேடிக்கை விளையாட்டுக்குரர், இன்மகன், நன்மகன், தோழமைக்கினியவர், இன்பவாணர், சூழின்ப அலைபரப்புபவர், விளையாட்டுவீறமைவாளர், போட்டியில் நேர்மையும் பெருந்தனமையுமிக்க சால்புடையவர், (உயி.) மரபுப் பிறழ்வுரு, வழக்கமான மரபியலினின்று மாறபட்டுத் தோன்றும் உயிர் அல்லது தாவரம், (வினை.) விளையாடு, துள்ளிக்குதி, குதியாட்டமாடு, துள்ளிமகிழ், கிளர்ச்சியுடன் பொழுதுபோக்க, விளையட்டில் ஈடுபடு, கள ஆட்டங்கள் பயில், விளையாட்டாகச் செயலாற்று, எளிமையாகக் கருதிப் புறக்கணித்து நட.

Synonyms

Antonyms

Sport, n. Etym: [Abbreviated frm disport.] 1. That which diverts, and makes mirth; pastime; amusement. It is as sport a fool do mischief. prov. x. 23. Her sports were such as carried riches of knowledge upon the stream of delight. Sir P. Sidney. Think it but a minute spent in sport. Shak. 2. Mock; mockery; contemptuous mirth; derision. Then make sport at me; then let me be your jest.Shak. 3. That with which one plays, or which is driven about in play; a toy; a plaything; an object of mockery. Flitting leaves, the sport of every wind. Dryden. Never does man appear to greater disadvantage than when he is the sport of his own ungoverned pasions. John Clarke. 4. Play; idle jingle. An author who should introduce such a sport of words upon our stage would meet with small applause. Broome. 5. Diversion of the field, as fowling, hunting, fishing, racing, games, and the like, esp. when money is staked. 6. (Bot. & Zoöl.) Defn: A plant or an animal, or part of a plant or animal, which has some peculiarity not usually seen in the species; an abnormal variety or growth. See Sporting plant, under Sporting. 7. A sportsman; a gambler. [Slang] In sport, in jest; for play or diversion. "So is the man that deceiveth his neighbor, and saith, Am not I in sport" Prov. xxvi. 19. Syn. -- Play; game; diversion; frolic; mirth; mock; mockery; jeer. Sport, v. i. [imp. & p. p. Sported; p. pr. & vb. n. Sporting.] 1. To play; to frolic; to wanton. [Fish], sporting with quick glance, Show to the sun their waved coats dropt with gold. Milton. 2. To practice the diversions of the field or the turf; to be given to betting, as upon races. 3. To trifle. "He sports with his own life." Tillotson. 4. (Bot. & Zoöl.) Defn: To assume suddenly a new and different character from the rest of the plant or from the type of the species; -- said of a bud, shoot, plant, or animal. See Sport, n., 6. Darwin. Syn. -- To play; frolic; game; wanton. Sport, v. t. 1. To divert; to amuse; to make merry; -- used with the reciprocal pronoun. Against whom do ye sport yourselves Isa. lvii. 4. 2. To represent by any knd of play. Now sporting on thy lyre the loves of youth. Dryden. 3. To exhibit, or bring out, in public; to use or wear; as, to sport a new equipage. [Colloq.] Grose. 4. To give utterance to in a sportive manner; to throw out in an easy and copious manner; -- with off; as, to sport off epigrams. Addison. To sport one's oak. See under Oak, n.