social

n. பொது அளவளாவற் கூட்டம், தோழமைக்கூட்டம், விருந்துணவுக்குழாய், கூட்டருந்குழுமம், (பெ.) சமுதாயஞ் சார்ந்த, சமுதாயத்திற்குரிய, சமுதாயத்திலுள்ள, சமுதயா நோக்கிய, சமுதாய உறுப்பினர்களடங்கிய, சமுதயாப் பொதுவான, சமுதாயக் கூட்டான, கூடிவாழ்கிற, இணைந்து வாழ விரும்புகிற, கூட்டுவாழ்வு அவாவுகிற, தனிவாழ்க்கை விரும்பாத, ஒருவரை ஒருவர் சார்ந்து வாழ்கிற, ஒன்றினை ஒன்று சார்ந்துள்ள, சமுதாயக் கூட்டுறவான, கூட்டாகத் தொழிற் பங்கீட்டினைக் கையாள்கிற, கூட்டில் அங்கமமான, பொது அளவளாவலுக்குரிய, ஒத்துறவாடுகிற, ஒத்துணர்கிற, கூடிமகிழ்கிற.

Synonyms

Antonyms

So"cial, a. Etym: [L. socialis, from socius a companion; akin to sequi to follow: cf. F. social. See Sue to follow.] 1. Of or pertaining to society; relating to men living in society, or to the public as an aggregate body; as, social interest or concerns; social pleasure; social benefits; social happiness; social duties. "Social phenomena." J. S. Mill. 2. Ready or disposed to mix in friendly converse; companionable; sociable; as, a social person. 3. Consisting in union or mutual intercourse. Best with thyself accompanied, seek'st not Social communication. Milton. 4. (Bot.) Defn: Naturally growing in groups or masses; -- said of many individual plants of the same species. 5. (Zoöl.) (a) Living in communities consisting of males, females, and neuters, as do ants and most bees. (b) Forming compound groups or colonies by budding from basal processes or stolons; as, the social ascidians. Social science, the science of all that relates to the social condition, the relations and institutions which are involved in man's existence and his well- being as a member of an organized community; sociology. It concerns itself with questions of the public health, education, labor, punishment of crime, reformation of criminals, and the like. -- Social whale (Zoöl.), the blackfish. -- The social evil, prostitution. Syn. -- Sociable; companionable; conversible; friendly; familiar; communicative; convival; festive.