sociable

n. திறந்த ஈரெதிரெதிர் சாய்விருக்கை நாற்சக்கரவண்டி, ஈரிணைவிருக்கை மிதிவண்டி, ஈரிணைவிருக்கை முச்சக்கர மிதிவண்டி, எதிரெதிர் கவைச் சாய்விருக்கை, எதிரெதிர் அமர்விற்குரிய வளைவெதிர் வளைவு வடிவமான இணைவிருக்கை, (பெ.) கூடிப்பழகும் இயல்பு வாய்ந்த, சமுதாயப் பழக்குத்துக்குகந்த, எளிதில் கலந்துரையாடுகிற, தாராளமாக ஊடாடிப் பழகுகிற, பிறருடன் எளிதில் உரையாடி மகிழ்கிற, கூடியிருப்பதற்குகந்த, சமுதாய வெறுப்பற்ற, தோழமை விரும்புகிற, கூட்ட வகையில் நட்பிணக்கம் வாய்ந்த, விதிமுறை வற்புறுத்தலற்ற, விறைப்பாய் ஒதுங்கியிராத, எளிதில் அடுத்துப் பழகுவதற்று இடமளிக்கிற.

Synonyms

Antonyms

So"cia*ble, a.Etym: [F., fr. L. sociabilis, fr. sociare to associate, fr. socius a companion. See Social.] 1. Capable of being, or fit to be, united in one body or company; associable. [R.] They are sociable parts united into one body. Hooker. 2. Inclined to, or adapted for, society; ready to unite with others; fond of companions; social. Society is no comfort to one not sociable. Shak. What can be uneasy to this sociable creature than the dry, pensive retirements of solitude South. 3. Ready to converse; inclined to talk with others; not taciturn or reserved. 4. Affording opportunites for conversation; characterized by much conversation; as, a sociable party. 5. No longer hostile; friendly. [Obs.] Beau & Fl. Sociable bird, or Sociable weaver (Zoöl.), a weaver bird which builds composite nests. See Republican, n., 3. (b). Syn. -- Social; companionable; conversible; friendly; familiar; communicative; accessible. So"cia*ble, n. 1. A gathering of people for social purposes; an informal party or reception; as, a church sociable. [Colloq. U. S.] 2. A carriage having two double seats facing each other, and a box for the driver. Miss Edgeworth.