Tamil Dictionary 🔍

snort

-1 n. மூக்கின் சீறல், சீறொலி, நீராவிப்பொறியின் பீற்றொலி, (வினை.) செறுமு, குதிரைவயல் மூக்குவழிச் சீற, செறுமலொலி செய், செறுமி எதிர்ப்புத்தெரிவி, சீறிக்கொட்டு, சீற்றத்துடன் உரை.-2 n. முக்குளிப்புக்கலம், நீண்டநேரம்நீரில் மூழ்கியிருக்கவல்ல நீர்முழ்கிக் கப்பல்.


Snort, v. i. [imp. & p. p. Snorted; p. pr. & vb. n. Snorting.] Etym: [OE. snorten; akin to snoren. See Snore.] 1. To force the air with violence through the nose, so as to make a noise, as do high-spirited horsed in prancing and play. Fairfax. 2. To snore. [R.] "The snorting citizens." Shak. 3. To laugh out loudly. [Colloq.] Halliwell. Snort, n. Defn: The act of snorting; the sound produced in snorting. Snort, v. t. Defn: To expel throught the nostrils with a snort; to utter with a snort. Keats. Snort, v. i. [imp. & p. p. Snorted; p. pr. & vb. n. Snorting.] Etym: [OE. snorten; akin to snoren. See Snore.] 1. To force the air with violence through the nose, so as to make a noise, as do high-spirited horsed in prancing and play. Fairfax. 2. To snore. [R.] "The snorting citizens." Shak. 3. To laugh out loudly. [Colloq.] Halliwell. Snort, n. Defn: The act of snorting; the sound produced in snorting. Snort, v. t. Defn: To expel throught the nostrils with a snort; to utter with a snort. Keats.


snort - Similar Words