singe
n. வெம்பல், மேலீடான வெதுப்பீடு, தீய்ப்பு, நுனிபொசுக்கீடு, (வினை.) வாட்டி வெதுப்பிவிடு, நுனிபொசுக்கிவிடு, சுட்டு ஓரம் சுருக்கிவிடு, மேற்புறம் தீய்ந்து போகச் செய், தீய்ந்து கருகு, வெம்பிப் புறம் வெதுப்புறு, புகழ்வகையில் ஊறு வருவி, கேடு உண்டாக்கு.
Singe, v. t. [imp. & p. p. Singed; p. pr. & vb. n. Singeing.] Etym: [OE. sengen, AS. sengan in besengan (akin to D. zengen, G. sengen), originally, to cause to sing, fr. AS. singan to sing, in allusion to the singing or hissing sound often produced when a substance is singed, or slightly burned. See Sing.] 1. To burn slightly or superficially; to burn the surface of; to burn the ends or outside of; as, to singe the hair or the skin. You sulphurous and thought-executing fires, . . . Singe my white head! Shak. I singed the toes of an ape through a burning glass. L'Estrange. 2. (a) To remove the nap of (cloth), by passing it rapidly over a red- hot bar, or over a flame, preliminary to dyeing it. (b) To remove the hair or down from (a plucked chicken or the like) by passing it over a flame. Singe, n. Defn: A burning of the surface; a slight burn.