salient

n. புறப்புடைப்புப் பகுதி, கோட்டையின் முகப்பு, அரண் வரிசையின் உந்துநிலைக்கூறு, கோட்டையின் புற முனைப்புக்கோணம், (பெ.) புறமுனைப்பான, உந்தி நிற்கிற, புறப்புடைப்பான, முனைப்பிதுக்கமான, பார்வையான, சிறப்பான, முனைப்பாகத் தெரியவருகிற, முக்கியமான, துள்ளுகின்ற, குதிக்கின்ற, (செய்.) நீர்வகையில் குமுறி எழுகின்ற, துளும்புகின்ற, (மரு.) குருத்து நிலையான, தொடக்க முனை நிலையான.

Synonyms

Antonyms

Sa"li*ent, a. Etym: [L. saliens, -entis, p.pr. of salire to leap; cf. F. saillant. See Sally, n. & v. i..] 1. Moving by leaps or springs; leaping; bounding; jumping. "Frogs and salient animals." Sir T. Browne. 2. Shooting out up; springing; projecting. He had in himself a salient, living spring of generous and manly action. Burke. 3. Hence, figuratively, forcing itself on the attention; prominent; conspicuous; noticeable. He [Grenville] had neither salient traits, nor general comprehensiveness of mind. Bancroft. 4. (Math. & Fort.) Defn: Projectiong outwardly; as, a salient angle; -- opposed to reëntering. See Illust. of Bastion. 5. (Her.) Defn: Represented in a leaping position; as, a lion salient. Salient angle. See Salient, a., 4. -- Salient polygon (Geom.), a polygon all of whose angles are salient. -- Salient polyhedron (Geom.), a polyhedron all of whose solid angles are salient. Sa"li*ent, a. (Fort.) Defn: A salient angle or part; a projection.