reduplicate
v. இரண்டாக மடி, இரட்டு, (இலக்) சொல்லாக்கத்தில் முதல் எழுத்து அல்லது முழ்ல் அசையிரட்டுதல்.
Re*du"pli*cate (r*d"pl*kt), a. Etym: [Pref. re- + duplicate: cf. L. reduplicatus. Cf. Redouble.] 1. Double; doubled; reduplicative; repeated. 2. (Bot.) Defn: Valvate with the margins curved outwardly; -- said of the Re*du"pli*cate (-kt), v. t. Etym: [Cf. LL. reduplicare.] 1. To redouble; to multiply; to repeat. 2. (Gram.) Defn: To repeat the first letter or letters of (a word). See Reduplication,3.