punish

v. தண்டி, தண்டனை அளி, தண்டத்தொகைவிதி, அடி, ஒறு, ஓட்டப்பந்தயத்தில் எதிர்ப்பக்கத்தாரைக் கடுஞ்சோதனைக்கு உள்ளாக்கு, (பே-வ) குத்துச்சண்டையில் எதிரிக்குக் கடுமையான அடிகொடு, உணவுவகையில் பெரிய அளவு உட்கொண்டுவிடு, பந்தாட்டத்தில் எதிர்ப்பக்கப்ப்நதாட்ட வலுக்கேட்டை முழுதும் பயன்படுத்திக்கொள்.

Synonyms

Antonyms

Pun"ish, v. t. [imp. & p. p. Punished; p. pr. & vb. n. Punishing.] Etym: [OE. punischen, F. punir, from L. punire, punitum, akin to poena punishment, penalty. See Pain, and -ish.] 1. To impose a penalty upon; to afflict with pain, loss, or suffering for a crime or fault, either with or without a view to the offender's amendment; to cause to suffer in retribution; to chasten; as, to punish traitors with death; a father punishes his child for willful disobedience. A greater power Now ruled him, punished in the shape he sinned. Milton. 2. To inflict a penalty for (an offense) upon the offender; to repay, as a fault, crime, etc., with pain or loss; as, to punish murder or treason with death. 3. To injure, as by beating; to pommel. [Low] Syn. -- To chastise; castigate; scourge; whip; lash; correct; discipline. See Chasten.