Tamil Dictionary 🔍

proper

n. வழிபாட்டு நாட்கட்டளைமுறை, நான்முறைப்பாசுரம், வேளைமுறை வழிபாடு, வேளைப்பாசுரம், (பெ.) சரியான, பொருள் வகையில் சரிநேரான, பிழைபடாத, நேரான, நேரிய, தன்பெயருக்கொத்த, இயல் எல்லை வரம்புட்பட்ட, தகுதியான, தற்பண்புக்குப் புறமல்லாத, தனக்கேயுரிய, தனிமுறையில் உரிய, பொருத்தமான, தக்க, உகந்த, இசைவான, தனிப்பொருத்தமான, அதற்குத் தகுந்த, தனிப்பட வகுக்கப்பட்ட, சமுதாயத்திற்கு ஒத்த, மதிப்பார்ந்த, நேர்மையான, மெய்யான, ஒத்துக்கொள்ளத்தக்க, இயல்நிலை சார்ந்த, நல்தோற்றம் வாய்ந்த, (பே-வ) முழுநிறைவான, நிறுவகையில் இயல்பாக இயற்கையில் உள்ளபடியேயுள்ள, (இலக்.) பெயர் வகையில் இடுகுறியான, (வள்.) வான்கோள் இயக்கவகையில் தோற்றஞ் சாராத, இயல்பான புடைபெயர்ச்சி குறிக்கிற, (கண.) கீழ்வாய் எண்வகையில் தகுபின்னமான.


Synonyms


Antonyms


Prop"er, a. Etym: [OE. propre, F. propre, fr. L. proprius. Cf. Appropriate.] 1. Belonging to one; one's own; individual. "His proper good" [i. e., his own possessions]. Chaucer. "My proper son." Shak. Now learn the difference, at your proper cost, Betwixt true valor and an empty boast. Dryden. 2. Belonging to the natural or essential constitution; peculiar; not common; particular; as, every animal has his proper instincts and appetites. Those high and peculiar attributes . . . which constitute our proper humanity. Coleridge. 3. Befitting one's nature, qualities, etc.; suitable in all respect; appropriate; right; fit; decent; as, water is the proper element for fish; a proper dress. The proper study of mankind is man. Pope. In Athens all was pleasure, mirth, and play, All proper to the spring, and sprightly May. Dryden. 4. Becoming in appearance; well formed; handsome. [Archaic] "Thou art a proper man." Chaucer. Moses . . . was hid three months of his parents, because they saw he was a proper child. Heb. xi. 23. 5. Pertaining to one of a species, but not common to the whole; not appellative; -- opposed to common; as, a proper name; Dublin is the proper name of a city. 6. Rightly so called; strictly considered; as, Greece proper; the garden proper. 7. (Her.) Defn: Represented in its natural color; -- said of any object used as a charge. In proper, individually; privately. [Obs.] Jer. Taylor. -- Proper flower or corolla (Bot.), one of the single florets, or corollets, in an aggregate or compound flower. -- Proper fraction (Arith.) a fraction in which the numerator is less than the denominator. -- Proper nectary (Bot.), a nectary separate from the petals and other parts of the flower. -- Proper noun (Gram.), a name belonging to an individual, by which it is distinguished from others of the same class; -- opposed to Ant: common noun; as, John, Boston, America. -- Proper perianth or involucre (Bot.), that which incloses only a single flower. -- Proper receptacle (Bot.), a receptacle which supports only a single flower or fructification. Prop"er, adv. Defn: Properly; hence, to a great degree; very; as, proper good. [Colloq & Vulgar]


proper - Similar Words