unbecoming

n. (மெய்.) தோற்ற ஒடுக்க இடைப்படுநிலை, பொருள்கள் உளதாம் நிலையிலிருந்து இலதாம் நிலைபுறுவதற்கு முற்பட்டதாகக் கருதப்படும் இடையீட்டு நிலை, (பெ.) ஒவ்வாத, பொருந்தாத, தகுதியற்ற, தகுதிக்கேடான, தோற்றக்கேடான, நல்லாக்கமற்ற, உடை தொப்பி முதலியன வகையில் இசைவுக்கேடான.

---

Un`be*com"ing, a. Etym: [Pref. un- not + becoming.] Defn: Not becoming; unsuitable; unfit; indecorous; improper. My grief lets unbecoming speeches fall. Dryden. -- Un`be*com"ing*ly, adv. -- Un`be*com"ing*ness, n.

---