prig

n. நடையழுத்தக்காரர், மயிரிழைநுட்பம் பின்பற்றுபவர், நீக்குப்போக்கறியாத திருத்த முறையினர், மட்டுமீறிய பேச்ச நடைத்திருத்தம் பேணுபவர், விடாப்பிடி ஒழுக்கக் கொள்கையர், போலித் தற்பெருமையாளர்.

---

Prig, v. i. [imp. & p. p. Prigged; p. pr. & vb. n. Prigging.] Etym: [A modification of prick.] Defn: To haggle about the price of a commodity; to bargain hard. [Prov. Eng. & Scot.] Prig, v. t. 1. To cheapen. [Scot.] 2. Etym: [Perhaps orig., to ride off with. See Prick, v. t.] Defn: To filch or steal; as, to prig a handkerchief. [Cant] Prig, n. 1. A pert, conceited, pragmatical fellow. The queer prig of a doctor. Macaulay. 2. A thief; a filcher. [Cant] Shak.

---