pig
n. பன்றி, பன்றியிறைச்சி, இளம்பன்றி, இளம்பன்றியிறைச்சி, (பே-வ) பேராசையர், அழுக்குப்பிடித்தவர், குதிர்வயிறர், ஏறுமாறானவர், நச்சரிப்பவர், உலையிலிருந்து எடுக்கப்பட்டநீள் இரும்புப்பாளம், கிச்சிலிப்பழச்சுளை, (வினை.) பன்றிக்குட்டிகளை ஈனு, பன்றிகளைப் போல் மந்தையாகத் திரள்.
Pig, n. Defn: A piggin. [Written also pigg.] Pig, n. Etym: [Cf. D. big, bigge, LG. bigge, also Dan. pige girl, Sw. piga, Icel. pika.] 1. The young of swine, male or female; also, any swine; a hog. "Two pigges in a poke." Chaucer. 2. (Zoöl.) Defn: Any wild species of the genus Sus and related genera. 3. Etym: [Cf. Sow a channel for melted iron.] Defn: An oblong mass of cast iron, lead, or other metal. See Mine pig, under Mine. 4. One who is hoggish; a greedy person. [Low] Masked pig. (Zoöl.) See under Masked. -- Pig bed (Founding), the bed of sand in which the iron from a smelting furnace is cast into pigs. -- Pig iron, cast iron in pigs, or oblong blocks or bars, as it comes from the smelting furnace. See Pig, 4. -- Pig yoke (Naut.), a nickname for a quadrant or sextant. -- A pig in a poke (that is, bag), a blind bargain; something bought or bargained for, without the quality or the value being known. [Colloq.] Pig, v. t. & i. [imp. & p. p. Pigged; p. pr. & vb. n. Pigging.] 1. To bring forth (pigs); to bring forth in the manner of pigs; to farrow. 2. To huddle or lie together like pigs, in one bed.