trig
n. தடுப்புக்கட்டை, முட்டுக்கட்டை, சக்கரந் தடுப்பதற்கான செருகு ஆப்பு, (பெயரடை) முறுக்கான, படுநேர்த்தியான, விறுவிறுப்பான, (வினை) முறுக்டகாக் அணிசெய், நேர்த்தியாக்கு, விறுவிறுப்பாக்கு, உதைகொடுத்து நிறுத்து, சப்பைக் கட்டையிடு, தடுப்புக் கட்டையிட்டுத் தடு.
Trig, v. t. Etym: [Cf. Dan. trykke to press, Sw. trycka.] Defn: To fill; to stuff; to cram. [Obs.] Dr. H. More. Trig, a. Etym: [Formerly written trick, akin to trick to dress.] Defn: Full; also, trim; neat. [Prov. Eng. & Scot.] To sit on a horse square and trig. Brit. Quart. Rev. Trig, v. t. Etym: [See Trigger.] Defn: To stop, as a wheel, by placing something under it; to scotch; to skid. Trig, n. Etym: [See Trigger.] Defn: A stone, block of wood, or anything else, placed under a wheel or barrel to prevent motion; a scotch; a skid. [Eng.] Wright.