predicant
n. தென் ஆப்பிரிக்காவில் டச்சுப் புரோடஸ்டாண்டு திருக்கோயிலின் சமயகுரு, (பெ.) சமயத்துறைக் குழுவினரிடையே சமயச் சொற்பொழிவாற்றுகின்ற.
Pred"i*cant, a. Etym: [L. praedicans, -antis, p. pr. of praedicare. See Predicate.] Defn: Predicating; affirming; declaring; proclaiming; hence; preaching. "The Roman predicant orders." N. Brit. Rev. Pred"i*cant, n. Defn: One who predicates, affirms, or proclaims; specifically, a preaching friar; a Dominican.