predicament
n. இக்கட்டுநிலை, இடர்ப்பாட்டுநிலை, இடுக்கட்பட்ட நிலைமை, குறித்தேற்றிக் கூறக்கூடியது, அரிஸ்டாட்டில் என்ற பண்டைக் கிரேக்க அறிஞர் வகுத்தஐரத்த பொருள்- அளவை-பண்பு-தொடர்பு-இடம்-காலம்-கிடப்புநிலை-உடைமை-செயல்-செயலின்மை என்ற பத்துப் பயனிலை மானக் கூறுகளில் ஒன்று.
Synonyms
Pre*dic"a*ment, n. Etym: [Cf. F. prédicament, L. praedicamentum. See Predicate.] 1. A class or kind described by any definite marks; hence, condition; particular situation or state; especially, an unfortunate or trying position or condition. "O woeful sympathy; piteous predicament!" Shak. 2. (Logic) Defn: See Category. Syn. -- Category; condition; state; plight.