plop
n. தொப்பென்ற ஒலி, தொப்பென்ற ஒலியோடு நீரில் விழுதல், (வினை) தொப்பென்ற ஒலியோடு விழச்செய், தொப்பென்று விழு, (வினையடை.) தொப்பென்ற ஒலியோடு.
Plop, v. i. [imp. & p. p. Plopped; p. pr. & vb. n. Plopping.] [Imitative.] Defn: To fall, drop, or move in any way, with a sudden splash or slap, as on the surface of water. The body plopped up, turning on its side. Kipling. Plop, n. Defn: Act of plopping; the sound made in plopping.