poop

-1 n. கப்பலின் பிற்பகுதி, கப்பலின் பின்கோடி மேடைத்தளம், (வினை.) அலை வகையில் கப்பலின் பின்பகுதியின் மேல்மோது, கப்பல்வகையில் பிற்பகுதியின் மேல் அலைமோதப் பெறு.

---

Poop, n. (Arch.) Defn: See 2d Poppy. Poop, v. i. [imp. & p. p. Pooped; p. pr. & vb. n. Pooping.] Etym: [Cf. D. poepen. See Pop.] Defn: To make a noise; to pop; also, to break wind. Poop, n. Etym: [F. poupe; cf. Sp. & Pg. popa, It. poppa; all fr. L. puppis.] (Naut.) Defn: A deck raised above the after part of a vessel; the hindmost or after part of a vessel's hull; also, a cabin covered by such a deck. See Poop deck, under Deck. See also Roundhouse. With wind in poop, the vessel plows the sea. Dryden. The poop was beaten gold. Shak. Poop, v. t. (Naut.) (a) To break over the poop or stern, as a wave. "A sea which he thought was going to poop her." Lord Dufferin. (b) To strike in the stern, as by collision.

---