pi

n. 'பை' என்ற ஒலிப்புடைய கிரேக்க எழுத்து, (கண.) வட்டலகு, வட்டத்தின் விட்டத்துக்கும் சுற்றுவரைக்கும் உள்ள தகவினைக் குறிக்கும் அடையாளமான 'பை' என்ற கிரேக்க எழுத்து.

---

Pi, n. Etym: [See Pica, Pie magpie, service-book.] (Print.) Defn: A mass of type confusedly mixed or unsorted. [Written also pie.] Pi, v. t. [imp. & p. p. Pied; p. pr. & vb. n. Pieing.] (Print.) Defn: To put into a mixed and disordered condition, as type; to mix and disarrange the type of; as, to pi a form. [Written also pie.]

---