hut
n. சிறு குடில், புல் வீடு, தற்பொழுதைய தங்கிடம், படைவீரர்களுக்கான தற்பொழுதைய பலகை வீடு, (வி.) குடிசையில் தங்கு, படைவீரரைத் தங்கல் குடிசையில் அமர்வி.
Hut, n. Etym: [OE. hotte; akin to D. hut, G. hütte, OHG. hutta, Dan. hytte, Sw. hydda; and F. hutte, of G. origin; all akin to E. hide to conceal. See Hude to conceal.] Defn: A small house, hivel, or cabin; a mean lodge or dwelling; a slightly built or temporary structure. Death comes on with equal footsteps To the hall and hut. Bp. Coxe.