gruntle
n. உறுமொழி, விலங்கின் நீண்ட மோவாய், (வினை) உறுமு, உறுமிக்கொண்டேயிரு.
Grun"tle, v. i. Etym: [Freq. of grunt.] Defn: To grunt; to grunt repeatedly. [Obs.]
n. உறுமொழி, விலங்கின் நீண்ட மோவாய், (வினை) உறுமு, உறுமிக்கொண்டேயிரு.
Grun"tle, v. i. Etym: [Freq. of grunt.] Defn: To grunt; to grunt repeatedly. [Obs.]