furrow
n. உழுசால், கப்பல் செல்தடம், சக்கரம் சென்று தேய்ந்த வண்டித்தடம், சுவடு, மடிப்பு, ஆழ்வடு, விளிம்புப் பல் வடு, சுரிப்பு, மலைத்தொடர்களுக்கிடையேயுள்ள பள்ளத்தாக்கு, (வினை) உழு, வரிசையாக நீண்ட பள்ளங்களாக்கு, சுரிப்புப்படச் செய்.
Fur"row, n. Etym: [OE. forow, forgh, furgh, AS. furh; akin to D. voor, OHG. furuh, G. furche, Dan. fure, Sw. f, Icel. for drain, L. porca ridge between two furrows.] 1. A trench in the earth made by, or as by, a plow. 2. Any trench, channel, or groove, as in wood or metal; a wrinkle on the face; as, the furrows of age. Farrow weed a weed which grows on plowed land. Shak. -- To draw a straight furrow, to live correctly; not to deviate from the right line of duty. Lowell. Fur"row, v. t. [imp. & p. p. Furrowed; p. pr. & vb. n. Furrowing.] Etym: [From Furrow, n.; cf. AS. fyrian.] 1. To cut a furrow in; to make furrows in; to plow; as, to furrow the ground or sea. Shak. 2. To mark with channels or with wrinkles. Thou canst help time to furrow me with age. Shak. Fair cheeks were furrowed with hot tears. Byron.