flare
n. கிளரொளி, முரண் கதிரொளி, திடீர் அழல்வீச்சு, பட்டொளி, கடலின் அடையாள ஔதவீச்சு, தீப்பந்தம், இலக்கொளிப்படுத்த வானுர்தியிலிருந்து எறியப்படும் கிளரொளி வெடிகுண்டு, பகட்டாவாரம், கப்பற் பக்கங்களின் மேல்நோக்கிய புடைப்பு, பாவாடை முதலியவற்றின் அகன்று செல்லும் புடைப்பு, மணியின் கூண்டு போன்ற விரிவு, (வினை) சுடர்விட்டெரி, மின்னிடு, கூரொளிவீசு, கொழுந்துவிட்டெரி, உணர்ச்சி கிளர்ந்தெழு, சீறியெழு, பகட்டாகக் காட்டு, பாவு, பாவாடை போல் பரப்பு, மணியின் கூண்டுபோல் அகல்விரிவாகு, அலைந்தாடு.
Flare, v. i. [imp. & p. p. Flared; p. pr. & vb. n. Flaring.] Etym: [Cf. Norw. flara to blaze, flame, adorn with tinsel, dial. Sw. flasa upp, and E. flash, or flacker.] 1. To burn with an unsteady or waving flame; as, the candle flares. 2. To shine out with a sudden and unsteady light; to emit a dazzling or painfully bright light. 3. To shine out with gaudy colors; to flaunt; to be offensively bright or showy. With ribbons pendant, flaring about her head. Shak. 4. To be exosed to too much light. [Obs.] Flaring in sunshine all the day. Prior. 5. To open or spread outwards; to project beyond the perpendicular; as, the sides of a bowl flare; the bows of a ship flare. To flare up, to become suddenly heated or excited; to burst into a passion. [Colloq.] Thackeray. Flare, n. 1. An unsteady, broad, offensive light. 2. A spreading outward; as, the flare of a fireplace. Flare, n. Defn: Leaf of lard. "Pig's flare." Dunglison.