flair
n. இயல்புதிறம், சிறந்ததைத் தெரிந்தெடுக்கும் நுட்பத் திறம், உள்ளார்ந்த நுண்ணியல் தேர்வாற்றல்.
Flair (flâr), n. [OE. flaireodor, fr. OF. & F. flair, fr. OF. flairier, F. flairer, to smell, LL. flagrare for L. fragrare. See Flagrant.] 1. Smell; odor. [Obs.] 2. Sense of smell; scent; fig., discriminating sense.