extinct
a. குடும்பம் இனம் ஆகிய வற்றின் வகையில் மரபற்றழிந்த, உரிமைகள் வகையில் தகுதி வாய்ந்த கோரிக்கை யாளரின்மையால் தொடர்பற்றுப்போன, நிலையம் முதலிய வற்றின் வகையில் வழக்காறொழிந்த, நெருப்பு வகையில் தணலவிந்த, எரிமலை வகையில் எழுச்சியடங்கிய, துஞ்சு நிலையுற்ற, வாழ்க்கை அவாவகையில் தணிந்தாறிப்போன, மாண்ட, உயிர்ப்படங்கிய, நடப்பிலிருந்து மறைந்த.
Ex*tinct", a. Etym: [L. extinctus, exstinctus, p. p. of extinguere, exstinguere. See Extinguish.] 1. Extinguished; put out; quenched; as, a fire, a light, or a lamp, is extinct; an extinct volcano. Light, the prime work of God, to me is extinct. Milton. 2. Without a survivor; without force; dead; as, a family becomes extinct; an extinct feud or law. Ex*tinct", v. t. Defn: To cause to be extinct. [Obs.] Shak.