extricate

v. சிக்கலிருந்து விடுவி, சிக்கல் அகற்று, இக்கட்டிலிருந்து காத்து வௌதயேற்று, இடரிலிருந்து வௌதக்கொணர், (வேதி.) சேர்மானத்திலிருந்து இயைபியலாற்றில் மூலம் வளிபிரிந்து செல்லவிடு.

Synonyms

Antonyms

Ex"tri*cate, v. t. [imp. & p. p. Extricated(); p. pr. & vb. n. Extricating().] Etym: [L. extricatus, p. p. of extricare to extricate; ex out + tricae trifles, impediments, perplexities. Cf. Intricate.] 1. To free, as from difficulties or perplexities; to disentangle; to disembarrass; as, to extricate a person from debt, peril, etc. We had now extricated ourselves from the various labyrinths and defiles. Eustance. 2. To cause to be emitted or evolved; as, to extricate heat or moisture. Syn. -- To disentangle; disembarrass; disengage; relieve; evolve; set free; liberate.