extrinsic
a. புறம்பேயுள்ள, புறம்பேயிருந்து வருகிற, புறம்பேயிருந்து இயக்குகிற, அயல்வரவான, அயற்பண்பான, உரியதல்லாத, உள்ளார்ந்ததல்லாத, முக்கியத்துவமற்ற, சிறுதிறமான, தசைப்பற்றுகள் வகையில் உடல்முதலிலிருந்து கிளையை அல்லது வளையத்தை நோக்கிச் செல்கிற.
Ex*trin"sic, a. Etym: [L. extrinsecus; exter on the outside + secus otherwise, beside; akin to E. second: cf. F. extrinsèque. See Exterior, Second.] 1. Not contained in or belonging to a body; external; outward; unessential; -- opposed to intrinsic. The extrinsic aids of education and of artificial culture. I. Taylor. 2. (Anat.) Defn: Attached partly to an organ or limb and partly to some other partintrinsic.