deviate

n. பொது நிலையிலிருந்து விலகிய நிலையுடையவர், (வினை) மாறு, வேறுபட்டுச் செல், மாறுபடு, மதிப்புப் படியினின்று விலகு. இடைப்பிறிதுபடு, இடைபிறிதுபடு, இடைவிலகிச் செல், தவறிழை, விலகத் தூண்டு.

Synonyms

Antonyms

De"vi*ate, v. i. [imp. & p. p. Deviated; p. pr. & vb. n. Deviating.] Etym: [L. deviare to deviate; de + viare to go, travel, via way. See Viaduct.] Defn: To go out of the way; to turn aside from a course or a method; to stray or go astray; to err; to digress; to diverge; to vary. Thus Pegasus, a nearer way to take, May boldly deviate from the common track. Pope. Syn. -- To swerve; stray; wander; digress; depart; deflect; err. De"vi*ate, v. t. Defn: To cause to deviate. [R.] To deviate a needle. J. D. Forbes.