diverge

v. விலகிச்செல், இருவேறுபட்டுச் செல், பிரிந்து செல், வெவ்வேறு திசைகளில் இயங்கு, வழிதிறம்பு, பொதுநிலையில் வேறுபடு., தம்முள் வேற்றுமைப்படு. திசை திருப்பு.

---

Di*verge", v. i. [imp. & p. p. Diverged; p. pr. & vb. n. Diverging.] Etym: [L. di- = dis- + vergere to bend, incline. See Verge.] 1. To extend from a common point in different directions; to tend from one point and recede from each other; to tend to spread apart; to turn aside or deviate (as from a given direction); -- opposed to converge; as, rays of light diverge as they proceed from the sun. 2. To differ from a typical form; to vary from a normal condition; to dissent from a creed or position generally held or taken.

---