dash

n. மோதல், பாய்ச்சல், பாய்வு, திடீர் மேற்செலவு, தாக்குதல், தகர்வு, அடி, வீச்சு, நீர்மோதும் ஒலி, வீசி எறிந்ததால் ஏற்படும் அப்ல் கறை, எடை, பத்தை, எழுது கோல் தொட்டிழுப்புக் குறி, கருத்துத் தடையை அல்லது தனிநிலைத் தொடரைக் காட்டும் இடைக்கோடு, கீற்று, தனிநிலைத் தொடரைக் காட்டும் இடைக்கோடு, கீற்று, இசைத்துறையில் விட்டொலிப்புக் காட்டும் கோடு, உகணக்கில் உரு எழுத்து மீது குறிக்கப்படும் சாய் கோட்டு வடிவான திரிபுக்குறி, தந்தியில் கட என்ற ஒலிக் குறிப்புக்கோடு, ஆர்வ எச்சி, பகட்டு, ஒய்யாரம், சிறிதளவு கலப்பு, குதிரை வண்டியில் சேற்றுத் தடைக்கட்டை, விமானக் கருவிகள் வைக்கும் பலகை, கெடுக என்ற பழிமொழியின் இடக்கரடக்கல் வழக்கு, (வினை) வீசி எறி, தூக்கி வீசு, தள்ளு, மோது, சென்று முட்டு, வேகமாக எழுதித்தள்ளு, விரைவாக ஓட்டு, பாய், தாவிச்செல், மோதி நொறுக்கு, தௌத, சிதறடி, தெறித்து அப்பு, கறைப்படுத்து, ஊக்கம் குறை, ஏன்றச்செய், திக்குமுக்காட வை, குக்ஷ்ப்பு சிறிது கலந்து இணை, கீழ்க்கோடிடு, ஊக்கம்கொள், எச்சியுல்ன் நட, ஒய்யாரமாகத் திரி.

Synonyms

Antonyms

Dash, v. t. [imp. & p. p. Dashed; p. pr. & vb. n. Dashing.] Etym: [Of. Scand. origin; cf. Dan daske to beat, strike, Sw. & Icel. daska, Dan. & Sw. dask blow.] 1. To throw with violence or haste; to cause to strike violently or hastily; -- often used with against. If you dash a stone against a stone in the botton of the water, it maketh a sound. Bacon. 2. To break, as by throwing or by collision; to shatter; to crust; to frustrate; to ruin. Thou shalt dash them in pieces like a potter's vessel. Ps. ii. 9. A brave vessel, . . . Dashed all to pieces. Shak. To perplex and dash Maturest counsels. Milton. 3. To put to shame; to confound; to confuse; to abash; to depress. South. Dash the proud gamesPope. 4. To throw in or on in a rapid, careless manner; to mix, reduce, or adulterate, by throwing in something of an inferior quality; to overspread partially; to bespatter; to touch here and there; as, to dash wine with water; to dash paint upon a picture. I take care to dash the character with such particular circumstance as may prevent ill-natured applications. Addison. The very source and fount of day Is dashed with wandering isles of night. Tennyson. 5. To form or sketch rapidly or carelessly; to execute rapidly, or with careless haste; -- with off; as, to dash off a review or sermon. 6. To erase by a stroke; to strike out; knock out; -- with out; as, to dash out a word. Dash, v. i. Defn: To rust with violence; to move impetuously; to strike violently; as, the waves dash upon rocks. [He] dashed through thick and thin. Dryden. On each hand the gushing waters play, And down the rough cascade all dashing fall. Thomson. Dash, n. 1. Violent striking together of two bodies; collision; crash. 2. A sudden check; abashment; frustration; ruin; as, his hopes received a dash. 3. A slight admixture, infusion, or adulteration; a partial overspreading; as, wine with a dash of water; red with a dash of purple. Innocence when it has in it a dash of folly. Addison. 4. A rapid movement, esp. one of short duration; a quick stroke or blow; a sudden onset or rush; as, a bold dash at the enemy; a dash of rain. She takes upon her bravely at first dash. Shak. 5. Energy in style or action; animation; spirit. 6. A vain show; a blustering parade; a flourish; as, to make or cut a great dash. [Low] 7. (Punctuation) Defn: A mark or line [--], in writing or printing, denoting a sudden break, stop, or transition in a sentence, or an abrupt change in its construction, a long or significant pause, or an unexpected or epigrammatic turn of sentiment. Dashes are also sometimes used instead of marks or parenthesis. John Wilson. 8. (Mus.) (a) The sign of staccato, a small mark [. (b) The line drawn through a figure in the thorough bass, as a direction to raise the interval a semitone. 9. (Racing) Defn: A short, spirited effort or trial of speed upon a race course; -- used in horse racing, when a single trial constitutes the race.