characteristic

n. தனிச்சிறப்புப் பண்பு, வேறுபரத்திக் காட்டும் இயல்பு, பண்புருவாக்கும் அடிப்படைக்கூறு, (கண.) மடர்க்கையின் நேர்க்கூறு, (பெ.) முனைப்பான, தனிச் சிறப்பான, குறிப்பிடத்தக்க, தனிப்பண்பு மூலமான, மரபுக் கூறான, மரபியைவான.

Synonyms

distinction peculiarity diagnosis idiosyncrasy speciality individuality personality singularity

Antonyms

nondescription abstractedness generality miscellany

Char`ac*ter*is"tic, a. Etym: [Gr. charactéristique.] Defn: Pertaining to, or serving to constitute, the character; showing the character, or distinctive qualities or traits, of a person or thing; peculiar; distinctive. Characteristic clearness of temper. Macaulay. Char`ac*ter*is"tic, n. 1. A distinguishing trait, quality, or property; an element of character; that which characterized. Pope. The characteristics of a true critic. Johnson. 2. (Math.) Defn: The integral part (whether positive or negative) of a logarithm.

characteristic - Similar Words

characteristical characteristically characterism charterist characterization character characterize charactery characterless chartist