idiosyncrasy
n. தனிமனப்போக்கு, தனிச்சிறப்புக்குரிய பண்பு, தனி நுலாசிரியருக்குச் சிறப்பியல்பான மொழிநடை, தனிமுரண்பாடு, பொதுமீறிய தனியியல்பு, (மரு) தனிமனிதருக்குச் சிறப்பியல்பான உடலமைப்பு.
Id`i*o*syn"cra*sy, n.; pl. Idiosyncrasies. Etym: [Gr. idiosyncrasie. See Idiom, and Crasis.] Defn: A peculiarity of physical or mental constitution or temperament; a characteristic belonging to, and distinguishing, an individual; characteristic susceptibility; idiocrasy; eccentricity. The individual mind . . . takes its tone from the idiosyncrasies of the body. I. Taylor.